Θέατρο… η αγάπη σου,
καθόλου αμοιβαία,
μονόπρακτο που τέλειωσε,
κι έπεσε… η αυλαία.
Ο ρόλος σου δραματικός,
το έπαιζες… μοιραία,
μ’ απ’ το χαρτί τα διάβαζες,
τα λόγια… τα ωραία.
Νόμισες μέσα στη ζωή,
θα πρωταγωνιστούσες,
κομπάρσος όμως έμεινες,
όσο κι αν προσπαθούσες.
Κι εγώ το εισιτήριο,
στα δύο θα το σκίσω,
κι εσέ στα παρασκήνια,
μόνη θα σε αφήσω
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου